Vandaag een rotbericht gehad. De zoon van mijn vriendin heeft een tumor in zijn been. Een zogenaamd osteosarcoom. Dat brengt alles wel weer in een ander perspectief. Daar vallen mijn problemen bij in het niet. Zoiets wens je je ergste vijand nog niet toe. De jongen is volop bezig met zijn opleiding en hoe ziet zijn toekomst er nu uit? Eerst chemotherapie en daarna een operatie met nog meer chemo. En dan maar afwachten of zijn been gespaard kan worden. En wat zijn zijn kansen op volledig herstel? Ze gaan een zeer moeilijke en onzekere periode tegemoet.